مادر و کودک

چگونه فرزندم را برای اوتیسم آزمایش کنم؟

در حال حاضر تنها راهی که می توان اوتیسم را در کودکان تشخیص داد مشاهده رفتار کودک و بررسی علائم در او می باشد.

در حال حاضر تنها راهی که می توان اوتیسم را در کودکان تشخیص داد مشاهده رفتار کودک و بررسی نشانه ها در او می باشد. در این مقاله قصد داریم توضیحاتی درباره این اختلال را ارائه دهیم.

نگاهی به اختلال اوتیسم

دانشمندان و پژوهشگران غربی در حال مطالعه نخستین علائم اوتیسم در کودکان نوپا هستند. تشخیص علائم این اختلال در نوزادی بسیار مشکل می باشد اما نوزادان مبتلا به این اختلال در مواردی از سایر نوزادان متفاوت می باشند. انجام رفتارهایی مثل ارتباط چشمی، ایما و اشاره و ارتباط چشمی به ما نشان خواهد داد که آیا کودک در حال گذراندن دوره رشد طبیعی می باشد یا خیر؟

بعضی از نشانه های اولیه این اختلال به طور معمول در دو سال اول زندگی در کودکان مشاهده می شود. بعضی از کودکان امکان دارد نشانه های اولیه را از خود نشان دهند و در برخی موارد نیز ممکن است این نشانه ها در کودک مشاهده نشود. بعضی از نشانه ها با بالا رفتن سن تغییر می کنند یا واضح تر می شوند. در این مقطع سنی نقصان های مهارت های اجتماعی و زبانی برای والدین کمی نگران کننده می شود. نشانه های مشاهده شده در هر کودک بستگی به سن و شدت اختلال دارد. در ادامه بهتر است بدانید نشانه ها در دو دسته بندی ارائه می شود. اول بر اساس تجلی رفتاری و دوم بر اساس مشاهده علامت ها. در پایان هم مراحل رشد عادی کودک از نظر پزشکی تشخیص داده می شود.

نوع تجلی

تعاملات اجتماعی

  • کودک مبتلا به اوتیسم به اشیاء اشاره نمی کند تا آن ها را به دیگران نشان دهد. به عنوان مثال کودک به ماشین نگاه نمی کند یا به آن اشاره نمی کند تا شما کاملا متوجه شوید که آن را می خواهد. بلکه او به شما نگاه می کند تا مطمئن شود که شما آن ماشین را دیده اید و آن را کاملا در اختیارش می گذارید.
  • به اسم خود هچ واکنشی نشان نمی دهد.
  • او شنیده های دیگران را کپی می کند. به عنوان مثال هنگامی که از او می پرسید نوشیدنی بیشتر می خواهد به جای بله دقیقا جمله شما را تکرار می کند.

ارتباط غیر کلامی

  • در ارتباط غیر کلامی کودک نمی تواند از ایما و اشاره استفاده کند. به عنوان مثال بدون اینکه به او بگویند خدانگهدار یا برایش دست تکان دهند هرگز برای خداحافظی دست تکان نمی دهد.
  • کودک مبتلا به این اختلال از تماس چشمی برای نگه داشتن توجه کسی استفاده نمی کند. به عنوان مثال در هنگام غذا خوردن به هیچ عنوان ارتباط چشمی برقرار نمی کند. او نشان نمی دهد که چه چیزی می خواهد.
  • تا زمانی که والدین یا مراقبین به او لبخند نزنند لبخند نمی زند.

بازی و روابط

  • کودکان مبتلا به این اختلال به بازی و روابط با دیگران علاقه این نشان نمی دهند.
  • بازهای کاملا ابتدایی مثل دالی موشه یا اتل متل را انجام نمی دهند و رغبتی به بازی کردن ندارند.

فعالیت روزمره

کودک مبتلا به این اختلال می خواهد فعالیت روزمره را طبق روال خاصی پیروی نماید. به عنوان مثال غذا خوردن و بعد از آن بیرون رفتن از خانه در یک تایم مشخص همچنین خواب بعد از ظهر.

حساسیت های حسی

کودک مبتلا به این اختلال حساسیت های حسی زیادی از خود نشان می دهد. کودک در پی تحریک حسی می باشد. به عنوان مثال اشیا را به دهان و صورت خود می مالد. او اشیا و وسایل ارتعاشی را دوست دارد مانند ماشین لباسشویی و دوست دارد آن را در هنگام کار کردن لمس کند.

دوم: مشاهده رفتار

در 12 ماهگی

  • مشاهده رفتار مانند نزدن لبخند.
  • دنبال نکردن حرکت اشیاء با چشم.
  • توجه نکردن یا ترس از چهره جدید.
  • عدم بیان کلمات.
  • هنگامی که پاهای او روی یک سطح ثابت قرار می گیرد روی پاهای خود هیچ فشاری وارد نمی کند.
  • تمایل نداشتن به در آغوش گرفتن.
  • تقلید نکردن از صداها و فعالیت ها.
  • کودک مبتلا به این اختلال با تعداد کمی از اسباب بازی ها ارتباط برقرار می کند. به عنوان مثال با بخشی از اسباب بازی بازی می کند مانند چرخ های ماشین.

در 24 ماهگی

  • مشاهده رفتار مانند: عدم توانایی راه رفتن تا 18 ماهگی و یا روی نوک پنجه راه رفتن و یا کار نکردن با روروک.
  • عدم توانایی در صحبت کردن و تقلید نکردن از فعالیت های ساده.
  • از دست دادن مهارت های ارتباطی اجتماعی. برخی از والدین گزارش کرده اند که کودکشان در 18 تا 24 ماهگی مهارت های اجتماعی خود را از دست داده اند.

در 36 ماهگی

  • مشاهده رفتار مانند: زمین خوردن مکرر و به سختی بالا رفتن از پله ها
  • تمایل بسیار کم به بازی های وانمودی
  • گفتار بسیار محدود، عدم رشد زبان و گفتار متناسب با سن.

بررسی آمینوتیک هورمون جنسی مردانه در دوره جنینی برای تشخیص اختلال اوتیسم

بهتر است بدانید اختلال اوتیسم در پسران چهار برابر بیشتر از دختران می باشد. به همین علت متخصصان معتقدند عوامل ژنتیکی و جنسیت در ایجاد این اختلال تاثیر زیادی دارد. تستوسترون که هورمون جنسی مردانه می باشد را می توان از طریق مایع آمینوتیک بررسی کرد. سطح بالاتری از این هورمون می تواند احتمال بروز این اختلال را افزایش دهد.

افزایش مایع مغزی و تاثیر آن در اختلال اوتیسم

افزایش مایع مغزی می تواند نشان دهنده این اختلال در کودکان باشد. مطالعات نشان می دهد مایع مغزی نخاعی کارکرد جذب ضربات به سر را دارد. ولی یافته های نوین نشان داده است که این مایع می تواند در هنگام خواب به عنوان یک تمیز کننده عمل نماید و تمام مولکول های مضر را از بین ببرد. همچنین در این مطالعات نشان داده است که کودکان دارای مایع مغزی نخاعی، دارای مشکلات خواب می باشند. هنگامی که کودک دارای اوتیسم خواب کافی و لازم را نداشته باشد پروتئین های زیان آوری تولید می نماید. این پروتئین های خطرناک و زیان آور می تواند بر عملکرد مغز، یادگیری و حافظه تاثیر بگذارد.

تاثیر غلظت بالای نمک بر این اختلال

محققین و دانشمندان بر این باورند که غلظت بالای نمک می تواند باعث شکل گیری مغز نوزاد در مسیر اوتیسم  شود. تقریبا تمام دانشمندان معتقدند که اوتیسم از اوایل نوزادی و کودکی وجود دارد و منشا اوتیسم هنوز مشخص نشده است. یون های کلرید در صورتی که جنین در رحم در حال رشد می باشد بالا می مانند. ولی در شرایط طبیعی تولد میزان کلرید به سرعت در طی زایمان افت می کند و پایین می آید. آن ها تحت تاثیر اکسی توسین کنترل می شوند. اکسی توسین هورمونی است که در هنگام زایمان در بدن مادر ترشح می شود. اکسی توسین مثل یک دیورتیک عمل می نماید و سطح کلرید درون نورون ها را تا حد زیادی کاهش می دهد.

محققین معتقدند بعد از مسدود شدن ترشح اکسی توسین در بدن نوزاد، تمام یون های کلرید بعد از تولد همچنان زیاد می باشند. توجه داشته باشید مسدود شدن اکسی توسین باعث افزایش یون های کلرید در مغز و بروز نشانه های اوتیسم در هنگام تولد می شود. استفاده از داروهای ادرار آور می تواند در این شرایط موفقیت آمیز باشد. اما پیش از مصرف هر دارویی حتما با پزشک مشورت نمایید.

بیماری نوروفیبروماتوز نوع 1و اختلال اوتیسم

نوزادانی که به بیماری نوروفیبروماتوز نوع 1 که یک بیماری ژنتیک می باشد و با اختلال اوتیسم در ارتباط می باشد مبتلا هستند در سن 10 ماهگی دچار مشکلات حرکتی و ارتباطی می شوند. تحقیقات نشان می دهد چهار کودک دارای نوروفیبروماتوز دارای این اختلال هستند، به این معنا که 25 درصد از این کودکان مبتلا به این اختلال هستند. نوروفیبروماتوز با تومورهای خوش خیم اعصاب مشخص می شود. نشانه های این بیماری در هنگام تولد به شکل لکه های خوش خیم روی پوست دیده می شود. بر اساس مطالعات این کودکان دارای چالش های رشد از دوران شیرخوارگی می شوند.

سخن پایانی

به صحبت های پزشک در مورد اختلال اوتیسم خوب گوش دهید.  پزشک و متخصص می تواند بهترین راه حل ها را در مورد این اختلال به شما بدهد. پس به او اعتماد کنید. اگر فرزند شما در سن 12 تا 24 ماهگی با واژه هایی مثل بابا، مامان و اب  با شما و دنیای اطراف ارتباط گرفت حتما برای ارزیابی اوتیسم اقدام نمایید. این یک علامت جدی در وجود اختلال رشد می باشد.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *